जाणोंनि नेणते नेणत्या मागते ।
आपण पुरते नित्यपूर्ण ॥१॥
तें स्वरूप कृष्ण गौळियाच्या भाग्यें ।
नंदासि सौभाग्य भागा आलें ॥२॥
जाणते पूर्णता पूर्णतां समता ।
आपण चित्साता गोंपवेष ॥३॥
निवृत्ति परिमाण सर्वपूर्णघन ।
दिननिशी घन कृष्ण भाग्ययोगें ॥४॥

सरलार्थ:

वृत्ति ज्ञानाने जाणूनहि वृत्तिरहित स्थितीत ते न जाणणेच आहे व त्या नेणत्या अवस्थेच्याहि आंत स्वतः नित्यपूर्ण असून पूर्णपणाने भरलेले आहे ।।१।। ते ब्रह्म स्वरूप श्रीकृष्णरूप हे त्या गौळ्यांचे परम भाग्य आहे. नंदाला तर सौभाग्यच वाट्याला आले आहे ।।२।। जे पूर्णत्वाने ज्ञान स्वरूप आहे व पूर्णत्वाने सर्वत्र सम आहे व स्वत: चैतन्याची सत्ता असून त्याने गवळ्याचा वेष धारण केला आहे ।।३।। तो श्री हरि परमात्मा पूर्णदाट आहे. निवृत्तिच्या अनुभवाने व त्याच्या भाग्याने तो श्रीकृष्ण रात्रंदिवस चित्तात आहे. ।।४।।

भावार्थ:

सर्व ज्ञानाचा जनिता असलेल्या त्या भगवान कृष्णांने नेणतेपणा स्विकारला व ते गुरु संदिपनांकडे शिकायला गेले. तेच कृष्ण स्वरुप गोळ्यांच्या पुर्वपुण्याईने व नंदाच्या सौभाग्यामुळे गोकुळात आले. सर्व ज्ञानाची पुर्णता व सर्व ज्ञानांची समता ज्याच्यात आहे तो कृष्ण गोपाल वेश धारण करुन गोकुळात आहे. निवृत्तिनाथ म्हणतात, जो सर्व परिणाम तोकडे करत जगतात भरला आहे त्या कृष्णरुप महाधनाचा लाभ मला दिननिशी होत आहे.