उघडें स्वरूप प्रत्येक्षाचें दीप ।
नाम घेतां पाप हरे जना ॥ १ ॥
तें रूप विनट विठ्ठल सकळ ।
सेवा दिनकाळ पंढरीयेसी ॥ २ ॥
रजतमें दूरी नामाची माधुरी ।
निशाणी एकसरी रामकृष्ण ॥ ३॥
भवाब्धितारक नावाडा विवेक ।
पुंडलिक देख सेवितसे ॥ ४ ॥
विश्व हें तारिलें नामचि पिकलें ।
केशवी रंगलें मन हेतु ॥ ५ ॥
निवृत्ति विठ्ठल सेवितु सकळ ।
दिनकाळफळ आत्माराम ॥ ६ ॥

सरलार्थ:

पंढरिक्षेत्रांत विटेवर उभे ठाकलेले हे विठ्ठलाचे रूप सर्वांगाने शुद्ध आहे. भीमेच्या तीरावर ती पंढरिनगरी पुण्यवान पवित्र भूमी आहे. ।।१।। तो श्री विठ्ठल म्हणजे देवांचे आद्य अधिष्ठान स्वयंभू ब्रह्मच आहे. त्याच्या रुपाने पुंडलिकाचा भक्तिभावच प्रगट झाला आहे. ।।२।। प्रापंचिक लोक हे नुसता बाजारातील गलका गडबड गोंधळ असून गोपाळ श्रीविठ्ठलच तारणारा आहे. त्याच्या नामसंकीर्तनात कळिकाळ दूरच राहतो. ।।३।। (कलिचा काळ-अनिष्ट, संकटे व कलियुगाचे दोष) विठ्ठलाचे नाम घेतांना मोल लागत नाही व नित्य नित्य सर्व पांडुरंगरुपच होते. ।।४।। असंख्य त्रिविध ताप व पापांना जिंकणारे हे नाम आहे. एकाच नामाने दुसरे संकल्प विलिन होतात. ।।५।। जो हे नाम संकीर्तन करतो तो धन्य आहे असे सर्व चराचरात बोलले जाते असे निवृत्तिनाथ म्हणतात. ।।६।।

भावार्थ:

उघड्या परब्रह्नाचे नाम घेतले तर सगऴी पापे नष्ट होतात व दिपासारखा श्री विठ्ठल प्रगट होतो. ज्याची सेवा दिवसरात्र पंढरीत होते तो विठ्ठल सर्वत्र जगत रुपात वास करतो. रामकृष्ण नामाची निशाणी करुन रज व तमाचा लोप करता येतो व तेथे शुध्द सत्व उरते.पुंडलिकाने विवेकाला नावाडी करुन संसार सागरातुन स्वतःला तारुन नेले. केशव नामाच्या साधनेत मन रंगले की विश्व तरले जाते हा नामाचा महिमा आहे. निवृत्तिनाथ म्हणतात ह्या रात्रंदिवस केलेल्या नामाच्या साधनेने मला जगत आत्माराम स्वरुपात दिसले.